Kaspar Hauser” Petera Handkego jest jedną z najwybitniejszych sztuk-czy też anty-sztuk austriackiego dramatopisarza, która nie pokazuje jak JEST NAPRAWDĘ czy BYŁO NAPRAWDĘ z Kaparem Hauserem, ale CO JEST MOŻLIWE z kimś.
Reżyser Łukasz Witt-Michałowski w spektaklu „Ja Kaspar” odnosi się do wzbudzającej zainteresowanie do dziś-legendarnej postaci Kaspara Hausera - człowieka o nieustalonej tożsamości, który 26 maja 1828 roku pojawił się w tajemniczych okolicznościach na ulicach Norymbergii, i którego okrzyknięto „sierotą Europy”.
Osoba Kaspara Hausera jako analogu do osób wywodzących się z płaszczyzn i przestrzeni (nie)znanych i (nie)chętnych widzowi (nie)przypadkowemu staje się w spektaklu Witt-Michałowskiego protagonistą między światami kultury i natury współczesnych Kasparów.
Dokonując – w laboratorium Teatru, wariacji wokół jednego ważnego w sztuce Handkego zdania „Chcę stać się taki, jaki był kiedyś ktoś inny” wypowiadanego przez Kaspara i resztę Kasparów – Łukasz Witt-Michałowski tworzy osobiste historie aktorów: szczere i prostolinijne ale - będące w zamierzonej opozycji wobec wyrachowania i wyrafinowania reżysera tworzącego aktora istniejącego tylko na zewnątrz.
Maria pe.be
Uruchamiany jest proces adaptacyjny jednostki,której punktem początkowym jest : możliwość a punktem wyjściowym :konieczność .
To przenikanie się atmosfer :czy grupa rozwrzeszczanych dzieci zakrzyczy wnętrze barokowej świątyni odwiedzając ją tłumnie ,czy też podporządkuje się wiecznej ciszy zimnych murów.
O tym, jak każdy rodzaj organiczności da się zamulić betonem cywilizacji .
Łukasz Witt-Michałowski
Adaptacja i reżyseria: Łukasz Witt-Michałowski
Aktorzy Teatroterapia Lubelska i Adam Organista
Projekt zrealizowany dzięki wparciu Miasta Lublin
Spektakl realizowany jest w ramach projektu "W Mieście Kultury - Teatr Ludzi Niepełnosprawnych" - "Miasto Kultury w latach 2017-2019"
* Artykuł Partnera
Komentarze