Dlaczego leczenie stanów zapalnych miazgi jest tak ważne?
Leczenie endodontyczne to dość poważna ingerencja w organizm, która zwiększa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowej infekcji bakteryjnej. Z tego powodu pacjent często otrzymuje zalecania obejmujące przyjmowanie antybiotyków. Co więcej, leki przeciwbakteryjne powinny być stosowane jednorazowo u osób z grupy wysokiego ryzyka lub terapeutycznie, gdy doszło do rozwoju i penetracji bakterii w tkance. Nieleczone zapalenia miazgi zębowej mogą prowadzić do powikłań ogólnoustrojowych. Takie wypadki wymagają terapii antybiotykami stosowanymi doustnie wraz z lekami osłonowymi. Wdrażana jest ona, gdy u pacjenta wystąpią ogólne objawy związane z zapaleniem jak np. obrzęk tkanek twarzy czy wzrost temperatury ciała. Jeśli te objawy nie występują, zalecane jest jedynie leczenie miejscowe. Z kolei w ostrych stanach zapalnych tkanek okołowierzchołkowych z powikłaniami w postaci stanu ropnego, obrzęku i wysokiej temperatury, antybiotykoterapia stanowi uzupełnienie leczenia kanałowego. Dodatkowo, w takich wypadkach leczenie przyczynowe i objawowe jest wspomagane terapią z wykorzystaniem leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.
Skutki uboczne stosowanie antybiotyków
W rzadkich wypadkach zdarza się wystąpienie zaburzeń żołądkowo-jelitowych w postaci nudności, wymiotów, bólów brzucha czy biegunki bądź zapalenia przełyku oraz błony śluzowej. Rzadko pojawiają się reakcje nadwrażliwości, obrzęki, gorączka polekowa czy rumień wielopostaciowy.
Leki przeciwbólowe
W stanach zapalnych miazgi u dzieci bardzo często stosuje się leki przeciwbólowe. Chociaż z czasem samo leczenie kanałowe lub antybiotykoterapia przynoszą ulgę w bólu, nie zawsze następuje to bezpośrednio po zabiegu. To sytuacje, w których warto sięgnąć po podanie leków przeciwbólowych, które zwykle wykazują też działanie przeciwzapalne. Do leków stosowanych podczas leczenia kanałowego i po jego zakończeniu zalicza się paracetamol, ketoprofen oraz ibuprofen.
Probiotyki
Stosowanie leków przeciwbólowych oraz antybiotyków powinno zawsze wiązać się ze stosowaniem leków osłonowych. Antybiotyki znacznie obciążają organizm pod kątem obecności fizjologicznej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym i czynności wątroby oraz nerek. Warto zatem sięgnąć po preparaty zawierające szczepy bakteryjne Lactobacillus rhamnosus GG, Saccharomyces boulardii lub Lactobacillus sporogenes. Należy też pamiętać, że w przypadku dzieci istotna jest forma podawanego preparatu.
Artykuł powstał we współpracy z czasopismem Forum Stomatologii Praktycznej.
* Artykuł Sponsorowany
Komentarze