Czym nazywamy indywidualne nauczanie?
Prawną definicję i wyznaczniki nauczania indywidualnego możemy znaleźć w rozporządzeniu wydanym przez MENiS 29 stycznia 2003 roku. Dotyczy ono sposobu, a także trybu organizacji takiej formy edukacji. Wraz z rozpoczęciem roku szkolnego 2018/2019 zasady te uległy nieco zmianie, a wraz z rozpoczęciem pandemii zostały zaktualizowane. Element, który pozostał bez zmian to specyfika osób, które mogą skorzystać z indywidualnego nauczania. Obejmuje ono dzieci i młodzież, które z uwagi na stan zdrowia nie mogą lub mają znacząco utrudnioną możliwość uczęszczania do szkoły. Indywidualne nauczanie zapewnia im zatem odpowiedni rozwój na wszystkich polach, stanowiąc jedyne skuteczne rozwiązanie w tej sytuacji. Podręczniki stanowią bazę do zdobywania i poszerzania wiedzy, jednak niekiedy zdarza się, że przerabianie zawartych w nich materiałów jest niemożliwe. W takiej sytuacji nauka łączona jest z terapią bądź rehabilitacją, dzięki czemu dzieci te nie są pozbawione szansy na normalne funkcjonowanie.
Kto może z niego korzystać?
Z indywidualnego nauczania mogą skorzystać dzieci i młodzież, które z uwagi na stan własnego zdrowia nie mogą lub też nie mają możliwości na uczęszczanie do szkoły w celach edukacyjnych. Pod uwagę brane są zarówno niepełnosprawności fizyczne, jak i te o charakterze umysłowym. Przyczyną skłaniającą do podjęcia decyzji o nauczaniu indywidualnym podejmuje się na podstawie długotrwałego ograniczenia możliwości uczęszczania do placówki edukacyjnej. Taką potrzebę może zgłosić rodzic dziecka, bądź w przypadku uczniów pełnoletnich stosowny dokument wydaje poradnia psychologiczno-pedagogiczna. Co więcej, do wniosku musi zostać również dołączone orzeczenie wystawione przez lekarza specjalistę lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Wskazują oni na potrzebę nauczania indywidualnego konkretnej osoby.
Jak wygląda indywidualne nauczanie?
Każde dziecko wedle prawa, jak i ogólnie przyjętych norm powinno mieć możliwość wszechstronnego rozwoju, które zapewnia między innymi dostęp do edukacji. Cały program nauczania jest dość szeroki, podręczniki są absolutną podstawą, a czas spędzany na nauce zajmuje coraz więcej czasu. Z uwagi na to, dzieci i młodzież, które ze względu na stan zdrowia nie mają możliwości, aby uczęszczać na lekcje do szkoły, otrzymują szansę na skorzystanie z alternatywy jaką jest nauczanie indywidualne. Obszerny program jest zazwyczaj przekształcany pod względem miejsca jego realizacji, a nie ilości wymaganego materiału do przyswojenia. Jego zmiana może być rozpatrzona pozytywnie jedynie w wyjątkowych sytuacjach. Warto mieć na uwadze to, że indywidualne nauczanie jest dopasowywane do każdego ucznia w taki sposób, aby mogło zdobyć jak najwięcej cennej wiedzy.
Komentarze