„Idiota” Studio Teatralne KOŁO, Teatr Ochoty / Warszawa
19.12.2015 sobota / 19:00
Bilety: I - 70 zł, II - 50 zł, III - 30 zł, stojące – 15 zł
miejsca na krzesłach na scenie - 70 zł (dostępne tylko w kasie teatru)
miejsca na pufach przed I rzędem - 50 zł (dostępne tylko w kasie teatru)
wg powieści Fiodora Dostojewskiego
adaptacja i reżyseria: Igor Gorzkowski
scenografia:Jan Polivka
kostiumy: Magdalena Dąbrowska
muzyka: Piotr Tabakiernik
dramaturgia ruchu: Iwona Pasińska
producent: Damian Kalita
asystent reżysera: Hanna Kłoszewska, Zofia Smolarska
występują: Agata Buzek, Magdalena Czerwińska, Joanna Osyda, Eryk Lubos, Marek Kakareko
Wielka powieść Fiodora Dostojewskiego zaadaptowana na potrzeby kwartetu aktorskiego. Gorzkowski opowiada splątaną historię emocjonalną księcia Myszkina, Nastazji Filipownej, Agłaji Jepanczyn oraz Rogożyna. Reżyser przygląda się miłości, która ich łączy, pokazuje rany, jakie sobie zadają bohaterowie, śledzi jak potrzeba ofiary ustępuje pola nieuchronnej zbrodni. W roli Rogożyna zobaczymy Eryka Lubosa, jako Agłaję Joannę Osyde, jako femme fatale Nastazję Filipowną - Magdalenę Czerwińską. W kontrze do tych wszystkich postaci istnieje Myszkin Agaty Buzek. Bohater poza płcią, czyste ludzkie Dobro, może nawet nowe wcielenie Chrystusa. Walka o Nastazję Filipowną z powieści Dostojewskiego jest w spektaklu Gorzkowskiego walką o zbawienie. Kreacja Buzek zostaje uzupełniona o działania tancerza, którego ruch i taniec dopowiada urwane sytuacje i niewypowiedziane emocje.
Łukasz Drewniak, kurator programu teatralnego w Teatrze Starym
Reżyser zaadaptował słynną rosyjską powieść „Idiota” Fiodora Dostojewskiego, komponując scenariusz przedstawienia z losów kilku postaci, a do głównej roli zaprosił Agatę Buzek.
„Tytułowa postać z powieści Dostojewskiego to raczej idea, a nie człowiek z krwi i kości. Dlatego tak trudno znaleźć jej ekwiwalent sceniczny. Stąd decyzja obsadowa i rozpisanie postaci Myszkina na aktora i tancerza. Ten ostatni zabieg daje możliwość wejścia w dialog Myszkina z samym sobą. Główny bohater jest lustrem dla pozostałych postaci. Kontrastem dla ludzkich namiętności. Ta realizacja to chyba najtrudniejsze z zadań reżyserskich w mojej teatralnej biografii” – mówi Igor Gorzkowski.
„Wchodziłem tutaj z udręką w sercu. Bo... Bo się was bałem. Słyszałem o was wiele złego, więcej złego, niż dobrego, o waszej małostkowości, o mierności waszych zainteresowań, powierzchowności wykształcenia, o tym że nie ma w was dobrych, czystych uczuć. Szedłem tu dzisiaj z ciekawością, z niepokojem w duszy.
Szedłem tutaj i myślałem: „No i jak ja z nimi będę rozmawiał? Od czego mam zacząć, żeby cokolwiek zrozumieli?". Jak ja się bałem. Ale za was bałem się jeszcze bardziej, strasznie, strasznie! A czy powinienem się bać? Czy nie wstyd się było bać? I co z tego, że na jednego uczciwego człowieka przypada taka otchłań ludzi fałszywych, niedobrych? Dlatego teraz się cieszę. Nie powinniśmy się wstydzić nawet swojej śmieszności, czy nie tak? Bo to przecież prawda, jesteśmy śmieszni, lekkomyślni, znudzeni, mamy złe nawyki, nie umiemy patrzeć, nie umiemy słuchać, rozumieć, przecież wszyscy tacy jesteśmy, wszyscy, i pan, i ja, i oni!” Myszkin